Wie kent haar niet. Die stem in je hoofd die je vertelt of je het goed doet of niet .
Ik heb ook zo’n stem. Gelukkig is mijn stem best aardig voor me. Ik hoor regelmatig dat ik het goed doe, dat ik oké ben, dat ik het kan, dat ik mooi ben en lief, dat ik er toe doe, dat ik er mag zijn, dat anderen blij met me zijn en me waarderen. En zo kan ik nog wel even door gaan. Best fijn die stem. Als ik het zo opschrijf geeft me dat weer een goed gevoel.Fijn om zoveel positiefs over mezelf te kunnen zeggen en schrijven! Want ik herinner me maar al te goed dat de toon van die stem ook wel anders is geweest. ‘Ik kan het niet!’ waren woorden die als een mantra door mijn hoofd gingen en die me deden geloven dat het echt waar was. Ook ‘laat maar zitten’  en ‘anderen kunnen dat beter’ of ‘er zit toch niemand op mij te wachten’ kwamen met enige regelmaat voorbij.
Gelukkig is dat verleden tijd en hoor ik veelal blije en vriendelijke woorden aan mezelf gericht.

Hoe heb ik dat voor elkaar gekregen? Dat is een goede vraag! Het is niet vanzelf gegaan en toch ook wel. Ik ben begonnen met nadenken over het waarheidsgehalte van de onaardige boodschappen die ik aan mezelf gaf. Daar was ik snel mee klaar. Door na te denken, door mijn verstand en logica te gebruiken wist ik vrij snel dat er niets klopte van die onaardige boodschappen. Maar daarmee was ik er nog niet. Want weten en weten zijn twee verschillende dingen.

Het eerste weten doe je met je hoofd. Dat is een heel belangrijke manier van weten die we nogal eens vergeten te gebruiken. Eerst denken dan doen is een manier van doen die niet iedereen toepast. Zelf heb ik lange tijd niet goed nagedacht en geloofde ik dat ik er niet toe deed en niet veel kon. Dat is behoorlijk vreemd als je bedenkt dat ik redelijk succesvol ben in mijn werk, leuke vrienden heb, twee schatten van kinderen die graag thuis komen en regelmatig complimenten krijg.

Het tweede weten doe je met je hart. Dat is een andere tak van sport als het om weten gaat. Het woord sport is hier wel op zijn plaats aangezien doorzetten en volhouden hierbij aan de orde zijn.

Weten met je hart is een innerlijk weten, een innerlijk vertrouwen dat je enkel zelf kunt  beïnvloeden, vergroten, in stand houden, uitdragen enz.  Om je innerlijk weten te kweken en te voeden is het wel nodig dat je het weten met je hoofd aan hebt staan. Door eerst met je hoofd te weten dat je er toe doet, open je de weg naar je hart. En als die weg eenmaal wordt bewandeld dan gaat er een spoor ontstaan. Eerst een olifantenpaadje en als je volhardt dan wordt dat paadje een weggetje. En als je nog langer volhoudt, transformeert je weggetje naar een weg. Jouw weg!

Kun je ondersteuning gebruiken bij het inslijten van jouw weg? Neem contact op!

 

 
Wil je vaker een blog van me lezen?
Vul onderstaand formuliertje in.
Dan krijg je een seintje als ik weer een blog heb geplaatst.